Tonny (9): "De 11de mei kwamen vluchtelingen en militairen in massa’s naar ons eiland Noord-Beveland. De stroom geruchten dat de Duitsers aan de winnende hand waren, werd steeds groter. Zondagmorgen (12 mei), 1ste Pinksterdag, werd ik wakker van een luchtaanval van Duitse vliegtuigen op vliegveld Haamstede. Een of andere gevechtsboot (ik dacht een kruiser) vuurde uit alle macht en honderden kleine zwarte wolkjes waren aan de strak blauwe lucht te zien. Het huis trilde van de bominslagen. Vier Nederlandse soldaten kwamen die dag op de boerderij, één was er cavalerist en hij was zijn paard verloren. Hij gaf mij zijn sporen. Zij hadden het bombardement op de Zanddijk te Kruiningen overleefd.
Maar Zeeland bleef doorvechten. Vooral vanaf Zuid-Beveland kwam het oorlogsrumoer nader.”
